domingo, 20 de julio de 2014

#Cuento: Ra Karasu. (Karasu)

Getbu ra Zi Nija dige'a ma hnini, ha n'a ra za xi ra ndäxjua mi b'ui Ra Karasu, n'a ra ka xi xa mbot'i ngu ra m'exui. Ra Karasu ngu man'a ya ka bi ho ya fexna nt'ote, njabu ge nuni hinbi b'edi ra njamasu ham'u ha ra tai ya bäts'i bi tege ya fexna bexo dige ra k'astaboja bi tai ya zi dätfi o ya nt'eni.



Ha nugi ga pets'i n'a ra fexna bexo - bi beni Ra Karasu - nugi dra johya.

N'a ra ndomingo Ra Karasu bi nangi ha ra y'eza dige'a n'a ra za dige'a ra b'axkahai ra Zi Nija, bi t'omi ya jä'i ge da poni ra mixa ne ga handi ra zi t'ixke da ents'i ya t'uka hamthuhme pa ra nuni, ya domits'u nehe bi t'omi.

¡tan! ¡tan! ¡tan! bi zoniyu ya t'egi ne ya jä'i da poniyu dige'a ra mixa, mra made ra pa ne ya jä'i ya dane da tsi, ndunthi ya da tihiyu pa ra ntai pa da tsi. Ebu Ra Karasu bi handi ge n'a ra t'uka bäts'i bi fote n'ara fexna bexo dige'a ra thengaboja...

¡Xa mahotho! nuna ra fexna bexo da pets'i ma met'i - bi ena Ra Karasu ne bi hñatsi xa tihi ra fexna bexo, ko ra ndoy'o tsone bi mihi ra bexo ne ko ra nepate bi fudi bi hñatsi. Ha ra b'afi Ra Karasu bi huts'i ra fexna bexo ko ndunthi ra zu.

Nu'i gra mahotho, nugi hinto'o ga uni ra nseki di häts'a'i - bi ena Ra Karasu ndunthi ma iki.

N'a ra xui Ra Karasu ha ra b'afi bi konts'i ra fexna bexo ko ya jua ham'u n'a ra kenthe bi fudi; ko ra ndähi ne ya huei, ra kenthe bi f'emi ya za. Ra Karasu ko ra nzu bi ñänte ra fexna bexo.

Ra xui bi yot'i ko ya huei ne ra yab'u Ra Karasu bi handi n'a ra nt'ote ge yot'i ko ndunthi ya ñot'i. Xi xa mahotho ge ma bexo - bi ena ne bi handi ra bexo ko ra nseya - da pets'i ma meti.

ko ndunthi ra nepate Ra Karasu bi fudi bi hñatsi pa ra ndunthi fexna nt'ote, ra kenthe ko ra y'e bi ot'e xa hñe'i ge Ra Karasu bi tsa bi hñatsi. Da ne da pets'i, da ne da pets'i - bi beni Ra Karasu. Ebu, n'a ra huei bi tagi ne bi ho Ra Karasu ge bi tagi bi du po ra nts'edi dige ra huei.

Ra moraleja: Ra dänga nepate mra ri du.

Ra Armando Loreto.

...

Español.

Cerca de la iglesia de mi pueblo, en un árbol muy viejo, vivía Karasu, un cuervo negro como la noche. A Karasu,como a cualquier otro cuervo, le gustaban las cosas brillantes, así que no perdía atención cuando en la plaza los niños gastaban brillantes monedas de oro comprando dulces o juguetes.

—Si yo tuviera una de esas monedas —pensaba Karasu— sería muy feliz.

Un domingo Karasu estaba posado en uno de los árboles del atrio de la iglesia, esperando a que saliera la
gente de misa, pues quería ver si aparecía la amable ancianita que les regalaba migajas a él y a muchas de las
palomas que, hambrientas, ya estaban más que puestas para al banquete.

“¡Tan! ¡Tan! ¡Tan!”, sonaron las campanas y la gente salió de misa. Era poquito antes de medio día, la gente ya quería comer y para tal motivo muchos ya se dirigían a la plaza. Karasu los miraba como siempre, cuando, de repente, un niño que corría tras sus hermanos soltó por descuido una brillante moneda de cobre.


—¡Qué bonita moneda! Tiene que ser mía —dijo Karasu, y voló hasta la moneda, la recogió con el pico y, lleno de avaricia, se apresuró a volar. Ya en su nido, Karasu acomodó con mucho cuidado su nueva adquisición: aquella moneda brillante—. ¡Eres muy bonita! No voy a dejar que nadie te lleve, tú eres mía —decía Karasu repetitivamente.

Una noche, Karasu se encontraba en su nido acariciando la moneda con sus alas cuando una tormenta se desató. Relámpagos, agua y viento azotaban los árboles con furia. Karasu defendía ferozmente su moneda.

La noche se iluminaba con los relámpagos y a lo lejos Karasu logró observar algo que brillaba con gran fulgor.

 —Es más bonito que esta moneducha —dijo Karasu, mal mirando la moneda—. ¡Tiene que ser mía!


Avaro, Karasu comenzó a volar hacia aquella cosa brillante, pero la tormenta hacía muy difícil que Karasu lograra volar con rapidez.  —¡Tengo que llegar, tengo que llegar! —se repetía, tratando de hacerse allegar fuerzas. De pronto, un rayo cayó iluminando la noche tan oscura, y Karasu cayó fulminado por el mismo; la avaricia había sido su perdición.

Moraleja: la avaricia es mala.

Armando Loreto. 

...

Encuentra este cuento en la Revista Letras Raras de enero 2014 y no te pierdas ningun numero, cada mes con algo nuevo y sorprendente.
http://issuu.com/letrasraras/docs/letrasraras_enero14

No hay comentarios:

Publicar un comentario